1.4 Legende over "adik dan kakak" - akoon.nl

Adik ging voorbij Tandjung (kaap) Allang en stak over naar Tandjung Nusaniwe.

Boven op een rots liet hij zich horen, door te schreeuwen, maar helaas, hij werd niet gehoord.

De adik zeilde verder en op een gegeven moment, het was ongeveer drie uur ‘s morgens, hoorde adik een hond blaffen.

Hij kon niet aanleggen want kakak had hem gezegd dat hij niet mocht aanmeren als hij ergens een hond hoorde blaffen.

Maar voordat hij de hond weer hoorde blaffen, peilde hij de diepte met een batu laga en de steen schoot weer los en dook op als een pulau; dit is pulau Oki of Nusa Oki.

In de bahasa daera (streektaal) wordt het Oti genoemd, wat landinwaarts betekent.

Ondanks het geblaf van een hond, hoorde hij een mysterieuze stem roepen: "Ga terug naar het oosten, want daar is plaats om je voor altijd te vestigen!" En op dat moment, ongeveer 5 uur ’s ochtends, gooide adik zijn anker uit en toen was het tijd voor het Adzan Subu (islamitisch ochtendgebed).

Kakak ging verder en passeerde zeestraten en de diverse pulaus waar zijn adik ook langs was geweest en zo bereikte hij Tandjung Booi.

Kakak bleef een ogenblik staan met zijn gezicht naar de zee en hij zag een pulau omringd door wit zand en schitterend als goud.

Kakak verzonk even in gedachten en zei dat deze pulau mogelijk pulau Maulana was, waarover zijn broer het had gehad.

Op het moment dat kakak terug ging naar Nusa Hulawanno, omstreeks 5 uur in de morgen, hoorde hij op mysterieuze wijze de kerkklok luiden.

Vervolgens ging hij, van ‘s morgens vroeg tot de volgende dag, aan de kaap van Mulaa zitten, met het gezicht naar de zee.

Hij overdacht de intimiteit en de saamhorigheid in hun relatie en het feit dat hij nu alleen was.

Hij stond op en liep naar een plek op Nusa Hulawanno en ging daar op een rots zitten.

Zijn gedachten waren bij zijn adik en hij huilde. De tranen die vielen, veranderden in een Mata air panas (warmwaterbron).

Ook adik, zittend op een rots, was in gedachten bij zijn kakak en huilde, omdat ze van elkaar waren gescheiden.

Ook zijn tranen veranderden in een Mata air panas op Ambalau.

Sindsdien zijn er van tijd tot tijd overstromingen en zijn er enkele desa’s (dorpen) op de Molukken vergaan.

Zo is er van de zeven desa’s op Ambalau, de desa Selati, vergaan en hetzelfde is ook op Nusalaut gebeurd.

Van de zeven desa’s is desa Seila vergaan, dat nu is vervangen door de desa Sila.

De desa’s op Ambalau zijn:

De naam Selati is dan wel veranderd, maar de naam Selati blijft altijd in ons geheugen bestaan.

Hieruit blijkt dan ook dat Nusalaut de kakak is en Ambalau de adik.